Feyenoord mag wat mij betreft lekker nagenieten van de overwinning op FC Groningen. In de eerste plaats omdat die met degelijk en gedisciplineerd voetbal werd geboekt op een veld waar ze van tevoren even met een paar trekkers overheen waren geweest. Zo zag het er uit.
Die mat in de Euroborg is een aanfluiting voor de hele Eredivisie. Ze moeten zich daar schamen dat ze hun gasten ontvangen op zo’n ondergrond. Ik ga thuis de vloerbedekking toch ook niet eerst lostrekken voor ik een feestje geef? Bij wijze van spreken bedoel ik dat uiteraard.
Ik vraag me echt af of de KNVB hier niks tegen kan doen. Volgens mij moet elke club in het betaalde voetbal voor de accommodatie aan minimale eisen voldoen. Daartoe behoort toch een behoorlijke en in elk geval bespeelbare grasmat?
Maar om positief te blijven: Feyenoord toonde een gedrevenheid waar ik in de voorgaande wedstrijden nogal eens naar zat te verlangen. Ook toen Boëtius inviel, met nog minder dan een half uur te gaan en een voorsprong van 0-2, zag je dat hij de opdracht meekreeg te blijven jagen op die Groningers.
Je ziet dat als Feyenoord dat doet, de tegenstander dan vrij snel op zijn rug komt te liggen. Ik zeg dat niet omdat ik van Feyenoord houd. Ik zeg dat omdat ik zo al onze topploegen wil zien spelen. Dat fanatisme, mits collectief aan de dag gelegd, geeft je iets extra’s bovenop je voetballende kwaliteiten.
We weten dat het op dat technische vlak wel goed zit bij jongens als Vilhena, Boëtius, Clasie, maar net dat extra alles geven voor elkaar, dat mis je weleens. Ik vond dat de tactiek van Koeman ook goed uitpakte. De backs stonden diep, die Kongolo stond vaker bij het strafschopgebied van Groningen dan dat van Feyenoord, dat zet druk op de tegenstander.
Van Beek deed dat aan de andere kant ook. Het aanvalsspel was eindelijk veel gevarieerder dan normaal met Pellè. Ik heb dat al heel vaak gezegd, Pellè is bij Feyenoord veel te belangrijk gemaakt. Daardoor heeft de rest het geloof in zichzelf deels verloren en was Feyenoord een te eenvoudig te verdedigen ploeg.
Alle ballen op Pellè, ik werd er gek van en de meeste spelers ook. Toen ik hoorde uit de spelersgroep dat onze vriend uit Italië ook in de kleedkamer onaangename trekjes begon te vertonen, wachtte ik op een signaal van de Feyenoordleiding. Nou dat kwam er, al vond ik het een beetje aan de late kant.
Bovendien, de KNVB verdubbelde de clubschorsing een dag later, het gebaar had dus praktisch gezien weinig nut. Maar goed, laten we tevreden zijn met hoe het nu gaat. Zonder Pellè is Feyenoord beter dan het zelf dacht, dat is winst.
Ik wil enige dagen na de interland tegen Frankrijk ook nog graag iets kwijt aan onze bondscoach. Ik vind echt dat Wesley Sneijder thuishoort in Oranje. Hij kan nog steeds van grote waarde zijn. Bovendien zie ik niemand die nu buiten de boot valt door zijn aanwezigheid. Noem mij zijn concurrent maar, die is er nog niet. Maar je moet Sneijder op zijn kwaliteiten benutten.
Daarom vind ik het beter om hem in de punt naar achter te laten spelen met Strootman en Clasie als controleurs iets naar voren. Dicht bij Van Persie zitten fysiek sterkere en snellere spelers Sneijder te vroeg op zijn huid. Iets meer naar achteren kan hij de bal beter controleren en het spel verdelen en verplaatsen. Tegen Frankrijk kon hij gewoon niet laten zien hoe goed hij nog is.
Om me heen hoor ik veel pessimisme ineens over het Nederlands elftal straks in Brazilië. Ja, je weet het niet. Ik moet dan steeds denken aan 1974. Wij speelden vooraf, op de laatste oefenwedstrijd na, ook niet fameus en geen hond geloofde in onze kansen. We hoefden eigenlijk niet eens af te reizen, dacht iedereen.
Nou, de rest is geschiedenis zullen we maar zeggen. Zo kan het onder Louis van Gaal ook gaan. Geef hem de tijd en de rust, zou ik zeggen. Misschien zijn de spelers van nu niet zo goed als wij toen. Maar als Van Persie en Robben op hun best zijn, trekt de rest zich daar vast aan op. Zo kan het ook gaan.
Bron; Ad.nl
You must be logged in to post a comment Login