Feyenoord draait niet. En één van de oorzaken is het vormpeil van Jens Toornstra, vorig seizoen een sleutelspeler. ,,Met Jens komt het echt wel goed’’, zegt Van Bronckhorst.
Jens Toornstra analyseert het zelf doorgaans ijskoud en broodnuchter. Zoals je ook wel kunt verwachten van iemand die in het dorpje Ter Aar is opgegroeid. Toen de speler van Feyenoord vorig jaar alleen maar schouderklopjes ontving omdat hij een steunpilaar in de kampioensploeg van trainer Giovanni van Bronckhorst was, zei hij: ,,Het zou zomaar toeval kunnen zijn. Feyenoord draait goed, dan is het gemakkelijk om daarin mee te gaan. En de ballen vliegen er ook gewoon in. Dat moet je ook weleens hebben.’’
Nu de situatie compleet is gedraaid, Toornstra al een tijdje geen schim meer is van de speler die Feyenoord vorig seizoen zo vaak over het dode punt heen hielp, analyseert hij op dezelfde, nuchtere manier. ,,We hebben het even niet en ik ook niet.’’ Toornstra ziet zichzelf blijkbaar als een meevoetballer. Draait het elftal, dan draait hij. En andersom. Niks mis mee, het wemelt van die spelers in de eredivisie. Maar voor een kandidaat-international iets te simpel. Bij Feyenoord was hij steunpilaar: de rechtspoot maakte vorig jaar liefst veertien competitietreffers. Vijf meer dan Hakim Ziyech en acht meer dan Davy Pröpper. Bovendien tastte technisch directeur Martin van Geel diep in de buidel van zijn salarisbudget om Toornstra, die ook nog eens goed was voor tien assists, een nieuw lucratief contract voor te schotelen.
Zijn terugval – hij staat nu pas op drie goals in zijn tien duels – gaat hand in hand met de tegenvallende resultaten in de Kuip. En het door de trainer voorgeschreven recept is voor de speler hetzelfde als voor het collectief: een kwestie van tijd dat het draait. ,,Iedereen vergelijkt alles natuurlijk met vorig seizoen, logisch’’, zegt Van Bronckhorst. ,,Maar met Jens komt het echt wel goed.’’
Maar is dat als Feyenoord al lang en breed is uitgeschakeld in Europa en als PSV uit het zicht is verdwenen? Of staat Toornstra zaterdag tegen VVV eindelijk weer eens kaarsrecht overeind. Dat hij karakter heeft, toonde hij al aan in de Kuip. Steven Berghuis kwam, Toornstra zou het kind van de rekening worden, maar dat bleek onzin.
En toen de kwestie werd: Toornstra als diepste middenvelder of levende legende Dirk Kuyt op die positie, won Toornstra ook die veelbesproken slag, glansrijk zelfs. Nu Kuyt er niet meer bij is, was er aanvankelijk geen concurrentie meer voor hem. Dat kan iets met zijn scherpte hebben gedaan.
Gepasseerd
Bovendien werd zijn zelfvertrouwen aangetast toen hij keer op keer werd gepasseerd voor Champions League-duels. Inmiddels puzzelt de trainer ook nationaal over de invulling van zijn middenveld. In slotfases van wedstrijden posteerde hij Sam Larsson af en toe kort achter Nicolai Jørgensen. Dat kan, zeker in thuiswedstrijden, een serieuze optie zijn voor Van Bronckhorst.
Aan Toornstra de taak om dat gepuzzel van zijn trainer tot stoppen te brengen. Als Van Bronckhorst vorig seizoen een wedstrijd wilde winnen, schreef hij de naam van Toornstra razendsnel op het wedstrijdformulier. Als de trainer nu tijdens een wedstrijd wisselt, kijkt Toornstra automatisch of het bord met rugnummer 28 aan de zijlijn niet weer omhoog zal gaan. Van Bronckhorst: ,,Er is altijd een periode dat de vorm er bij een speler niet is. Dat het even niet meezit.’’
En dus passeert hij Toornstra af en toe. Toen de speler dat overkwam vorig seizoen, zei hij goudeerlijk: ,,Een winnende trainer heeft altijd gelijk, toch?’’ Maar als een trainer nauwelijks nog wedstrijden wint en een gerenommeerde speler is zelfs in die fase bepaald niet onomstreden, dan is er iets fout gegaan. Met ‘het wil gewoon effe niet’, woorden van Toornstra na Roda JC-uit, kom je dan niet meer weg. Al was hij ook zo broodnuchter toen alles wat hij aanraakte in goud veranderde. Zo is het natuurlijk ook.
Bron: Ad.nl
You must be logged in to post a comment Login