Nog vijf seizoenen, en dan vertrekt Feyenoord uit De Kuip. Mits er een nieuw stadion komt. Bijna een kwart eeuw is Jan van Merwijk directeur van het beroemde voetbalbolwerk op Zuid en hij telt bijna de dagen af naar de Grote Verhuizing. ,,Als het niet doorgaat? Dan moet ik wat anders gaan doen.’’
Kuipdirecteur Jan van Merwijk (54) is in zijn nopjes. Circus Marco Borsato strijkt neer in de beroemde voetbaltempel in Rotterdam-Zuid, en dat betekent niet alleen een hoop muzikaal vertier in het monumentale complex, maar ook geld in het laatje. ,,We draaien een topjaar’’, glundert hij. ,,Het is weer als vanouds.’’
Want tel uit je winst: vijfmaal Borsato, éénmaal Rammstein en een paar potjes van Oranje, en de zwarte cijfers zullen aan het einde van het boekjaar van de jaarrekening spatten. Een opsteker voor Stadion Feijenoord dat, mits de nieuwbouwambities werkelijkheid worden, aan zijn laatste jaren als thuisbasis van Feyenoord begint.
De Kuip. Het verhaal is bekend. Feyenoord wil financieel en sportief op een hoger plan komen, en lonkt daarom naar een gloednieuw onderkomen aan de rivier. Met een investering van 444 miljoen euro voor een van de grotere stadions van Europa wil de club vanaf 2024 nationaal, maar vooral internationaal, weer hoge ogen gooien. Met een stevige stijging van de inkomsten als voornaamste beloning.
Van Merwijk, al dik vijftien jaar in de weer met een keur aan stadionplannen, benadrukt nogmaals dat het ‘nu of nooit’ is. Alle pijlen zijn gericht op het toekomstige ‘Stadion aan de Maas’, met 63.000 plekken meteen ’s lands grootste. ,,Als dit project strandt? Dan hebben we zo’n 20 miljoen euro aan voorbereidingskosten verbrand, en zullen we jarenlang op de blaren moeten zitten om dat terug te betalen.’’
Valt er dan niets meer van de huidige Kuip te bakken?
Van Merwijk: ,,Nee. We hebben dan geen budget voor verbeteringen meer, en financiers hebben al aangegeven in dit stadion geen geld meer te willen steken. Er is ook geen renovatieplan voor de Kuip. We zijn dan terug bij af, er is een hoop frustratie, we zullen onze lening moeten afbetalen en we blijven hier voetballen. Daarmee is het stadion niet verbeterd. Dat wordt heel ingewikkeld. De Kuip heeft als voetbalstadion voor de langere termijn geen toekomst.’’
,,Kijk naar de hoeveelheid staal. Dat is kwetsbaar materiaal, dat moeten we elk jaar inspecteren en onderhouden. Dat geldt ook voor het beton. Alleen dan geeft de stad een veiligheidsverklaring af aan de KNVB, en kunnen we weer een jaar verder. We zullen dus tot de laatste snik dit stadion blijven schilderen.’’
Staan er nog andere, grote investeringen op de rol?
,,Ja. We gaan nog één keer goed investeren in het interieur van de businessclub. Dat kost tonnen. Verder kijken we vooral of we kosten kunnen uitstellen, of onderdelen kunnen vervangen. Zo zouden eigenlijk alle stoeltjes moeten worden vernieuwd, omdat die er al vijfentwintig jaar staan. Dat doen we dus niet meer. Als er eentje kapotgaat, dan vervangen we ‘m. Esthetisch misschien niet zo fraai, maar da’s dan jammer.’’
De toiletten en horeca blijven een doorn in het oog. Valt er op dat punt nog iets te verwachten?
,,Het aantal toiletten is al uitgebreid, omdat die voorzieningen echt te beperkt waren. Ook in de horeca maken we een vernieuwingsslag, want het moet aantrekkelijk blijven om hier te komen en geld te besteden. Maar de zaak groter- of dichtmaken, dat zit er echt niet meer in. Je blijft in de wind en de regen zitten.’’
Stel: het nieuwbouwplan sneuvelt alsnog. Blijft u dan directeur?
,,Nee, dan ben ik er klaar mee. Maar als het wél lukt, dan wil ik dat meemaken, de verhuizing naar het nieuwe stadion. Dit is ondertussen mijn levenswerk geworden, hier heb ik ontzettend veel tijd en energie ingestopt, samen met de stadionorganisatie. Ik heb het ooit zelf aan de orde gesteld, heb het zelf opgestart en ben nog steeds onderdeel van het proces. Daar ben ik trots op. Er wordt tenslotte maar één keer in de eeuw een nieuw stadion in Rotterdam gebouwd.’’
Kuipdirecteur Van Merwijk zag het met lede ogen aan, de wethouderswissel in het stadhuis. Het vertrek van de doorgewinterde bestuurder Adriaan Visser, fel voorvechter van een nieuw stadion, en de komst van zijn opvolger: D66’er Arjan van Gils. Onder zijn prille bewind sloeg de twijfel plots toe in het stadiondossier: de steun voor het ondernemingsplan van de toekomstige voetbaltempel kalfde af.
Gelukkig is de stadionbaas niet met de situatie. Want de stad is met 40 miljoen euro aan aandelen een belangrijke investeerder in het nieuwe complex, en andere geldschieters zien de situatie aan de Coolsingel met argusogen aan. ,,Daar hebben we last van. Als we praten met investeerders, dan hebben we het eerst een half uur over dat gekonkel in de gemeenteraad. Wil de stad nog wel, hoe zit dat, vragen ze zich dan af.’’
Er wordt echter niet van het pad afgeweken, benadrukt hij. ,,We liggen goed op koers, en dat blijven we ook. Wij willen ons houden aan de afspraken uit het position paper (afspraken met de gemeente Rotterdam bij het aandelenpakket van 40 miljoen euro, red.) en ook met de geactualiseerde businesscase kan dat. Die conclusie uit de second opinion door Brink en Zanders werken wij nu uit.’’
Van Merwijk: ,,Dat er politieke discussie is, hoort erbij. Maar de betrokkenheid van de gemeente is van grote importantie en ook strategisch belangrijk. Het is voor veel partijen een voorwaarde om mee te doen. Wij hebben de stad nodig, en zij ons, om dit gebied uiteindelijk helemaal volgens plan te ontwikkelen.’’
.
Bron: AD.nl
You must be logged in to post a comment Login