We kunnen nog steeds buiten schaatsen en wielrenners moeten afstappen vanwege de sneeuw, maar in Spanje, Engeland en Duitsland weten ze al lang wie er landskampioen wordt. Ik denk dat wij met zijn allen al op het strand gelegen hebben, eer duidelijk is wie er de nieuwe titelhouder in de eredivisie wordt.
Ik durf op dit moment niet op een club te gokken. Het is gewoon niet te zeggen. Iedereen maakt op de raarste momenten fouten en ziet zich dan door een ander voorbijgelopen worden. Daar hebben een heleboel mensen lol in en dus lach ik maar een beetje mee. Spannend noemen ze het. Maar diep in mijn hart doet het ook pijn. Onze competitie wordt alleen maar geiniger en enerverender, beter wordt het bepaald niet. Dat laatste baart me zorgen. Het lijkt wel of het verbeteren van ons spel niemand meer boeit, het gaat te vaak alleen om randverschijnselen.
Zo zijn we heel erg bezig met het opnieuw uitvinden van respect voor elkaar. Daar is niets mis mee, je hoort elkaar vanzelfsprekend te respecteren. Maar als je daar écht werk van wil maken, moet je ook eens kijken hoe het staat met het niveau van de mensen die recht moeten spreken. In de gewone maatschappij denk je dan aan rechters en ook wel aan officieren van justitie. En in het voetbal gaat het dan over de scheidsrechters. Je moet je altijd gedragen, ook als een scheidsrechter zich eens vergist, natuurlijk. Maar op een beschaafde manier mag je toch wel verhaal halen?
Ik vind dat het niveau van onze scheidsrechters de laatste maanden tamelijk hard daalt. Gistermiddag in De Kuip worden Feyenoord twee strafschoppen onthouden. Daar moet wat van gezegd kunnen worden. Zéker als je om het kampioenschap speelt, kan het desastreus uitpakken, zo’n fout van de scheidsrechter.
Ik zou het daarom mooi vinden als de KNVB en de overheid er ook werk van maken dat het niveau van onze rechtsprekers omhoog gaat. Dat er dus minder grote blunders gemaakt worden. Dan komt het met het respect sneller goed dan wanneer je daar steeds alleen maar om bedelt. Je hebt recht op respect, maar je moet het ook durven af te dwingen.
Afgelopen week was ik erg blij dat Barcelona ons weer verwend heeft. Daar én in Madrid wordt tegenwoordig de standaard bepaald van wat we onder goed voetbal verstaan. Er waren veel mensen die dachten dat Barça het kwijt was, dat het misschien wel over was. Sommigen verlangden er zelfs naar, omdat het saai begon te worden.
Dat zijn dezelfde types die de Eredivisie leuk vinden. Luister er niet naar, want ze spreken onzin. Goed voetbal gaat nooit vervelen. Xavi, Iniesta en Messi in één team, daar krijg ik nooit genoeg van. Vooral ook omdat het een voorbeeld is voor ons allemaal. Zo moet voetbal gespeeld worden: aanvallend, de bal hard inspelen, perfect aannemen, snel handelen, het spel durven te verplaatsen. Wie probeert dat nog? Het is te trainen, hoor. Het niveau haal je niet zomaar, maar het soort voetbal kun je spelen. Maar dan moet je dat wel willen en dat begint met liefde voor het spel.
Vanwege mijn liefde voor het spel ben ik zo blij met de nieuwe jonge spelers die in beeld komen voor het Nederlands elftal. Daarom vond ik het jammer dat ik hier en daar een lobby hoorde voor Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder in Oranje. Wat is dat voor onzin? Als deze jongens te weinig spelen en straks niet goed genoeg zijn, moeten er anderen spelen in Brazilië. Vooral daarom vind ik het jammer dat Jean-Paul Boëtius uit de voorselectie is weggevallen. Jammer, jammer, gemiste kans om een extreem talent snel uit te proberen. Hij is jong, ja, erg jong, maar ik vind jong zijn een voordeel.
Bron: Ad.nl
You must be logged in to post a comment Login