Kazim gaat verbale strijd niet uit de weg
Colin Kazim-Richards bleef zondag in Kerkrade negentig minuten op de bank, maar dat betekende niet dat zijn aanwezigheid onopgemerkt bleef. De irritatie over het gedrag van de Turkse spits neemt toe, zowel binnen als buiten De Kuip. Aan coach Giovanni van Bronckhorst om ergens een grens te trekken.
Gibril Sankoh keek nog eens naar de reservebank van Feyenoord en schudde zijn hoofd. De aanvoerder van Roda JC was het geroep vanaf de reservebank spuugzat en ging vervolgens verbaal de strijd aan met Colin Kazim-Richards. Een onderonsje dat de straatvechter uit Londen nooit uit de weg zal gaan. ,,De jongen denkt maar dat hij alles kan maken,” zegt Sankoh. ,,Ik hoop dat hij straks een paar minuutjes krijgt als wij later dit seizoen in De Kuip spelen.”
Dat laatste valt inmiddels te betwijfelen. Michiel Kramer heeft de concurrentiestrijd om de spitspositie gewonnen, Colin Kazim-Richards moet genoegen nemen met een bijrol. En dat is nou juist iets waar hij karakterologisch niet voor geknipt is. Bij Feyenoord zeggen ze voortdurend dat de licht ontvlambare spits ‘wel erg onder een vergrootglas ligt’. Maar het is natuurlijk vooral de speler zelf die de schijnwerpers opzoekt. Vorig seizoen onder trainer Fred Rutten en nu ook onder zijn opvolger Van Bronckhorst.
Het was apart, want de rel met Sankoh toonde nou net aan dat de spits het teambelang niet uit het oog wil verliezen. Op de bank ergerde de aanvaller zich aan het feit dat Sankoh voortdurend aan het shirt van zijn concurrent Kramer hing. Kazim-Richards riep van alles, maar ging volgens zijn omgeving tegenover Sankoh verbaal niet over de schreef. ,,Doe normaal,” gilde Kazim-Richards een paar keer luidkeels in het Nederlands naar de international van Sierra-Leone.
Maar juist die woorden zijn volledig van toepassing op Kazim-Richards, die er patent op lijkt te hebben om betrokken te raken bij randzaken. En dat terwijl hij veel eigenschappen heeft die hem juist tot publiekslieveling hadden kunnen maken in Rotterdam-Zuid. Hij is fysiek sterk, gaat altijd de strijd aan, heeft maling aan reputaties. Denk in dat kader alleen nog maar even hoe hij de strijd aanging met AS Roma in de Europa League, voor hij geblesseerd moest afhaken.
Maar de emmer is na de vermoeiende verbale strijd met Jasper Cillessen, het eeuwige geruzie met diverse verdedigers, de ordinaire vechtpartij met Labyad, het verongelijkte gedrag na zijn wissel bij Cambuur, het misplaatste standje voor Mitchell Te Vrede, de schietgebaren naar de eigen fans én het gebrek aan een serie doelpunten, al helemaal overgelopen.
Bron: Ad.nl
