Immers is langzaam getransformeerd van voetballer tot martelaar

De steeds terugkerende hamvraag: hoe goed is Lex Immers nu eigenlijk precies? Scoort hij best veel voor een middenvelder, of juist te weinig?
Sjoerd Mossou
Om Lex Immers zogezegd een hart onder de riem te steken, hingen supporters van Feyenoord deze week een groot spandoek voor zijn nieuwbouwhuis in Leidschenveen. Zoals dat hoort bij een type als Lex, was de tekst recht door zee en zonder fratsen. Er stond: ,,Schijt aan de media, wij staan achter je!”

Ik vond het een sterke tekst, al is het maar omdat voetbalsupporters er in algemene zin goed aan doen ‘schijt’ te hebben aan ‘de media’. Helemaal eens zullen ze het toch niet worden, voetbalsupporters en ‘de media’, dus dan hoef je het ook niet te proberen. Het is verspilde moeite.

‘De media’ zijn in beginsel nu eenmaal objectief, voetbalsupporters juist niet – en minstens zo complicerend: het begrip objectief kent talloze interpretaties. U vindt mij misschien objectief, of juist niet, maar die mening is op zichzelf alweer subjectief.

Enfin.

Bij Feyenoord vinden ze dat er momenteel ‘een hetze’ wordt gevoerd tegen Lex Immers. Niet alleen trainer Ronald Koeman vindt dat, technisch directeur Martin van Geel vindt dat ook, om over Lex zelf nog maar te zwijgen.

Het is een intrigerende kwestie. Gisteren heb ik onze research-afdeling aan het werk gezet om alle negatieve stukken – of gemene tussenzinnetjes – over Lex Immers nog eens netjes op een rijtje te zetten. Zelf ging ik op zoek naar belastend materiaal in voetbalpraatprogramma’s: is er hier sprake van demonisering van Lex Immers?

Kunnen we spreken van ‘een hetze’? En zo ja, hoe heeft het precies zo ver kunnen komen? In de krant Spits vroeg Lex Immers zich dat deze week zelf ook af. Hij droeg een paar suggesties aan: misschien vonden ‘sommige journalisten’ het gewoon ‘niet leuk’ dat hij uit Den Haag kwam.

Misschien wilden ze liever ‘eigen jeugd’ op zijn plek. Hij wist het bij God niet. Maar Lex liet zich, zo beloofde hij stellig, ‘niet kapot maken’.

Nu ben ik natuurlijk niet objectief, of juist wel, maar heel veel schokkends leverde mijn speurtocht naar de hetze tegen Lex niet echt op. René van der Gijp noemt hem graag ‘Tim’ en Jan Everse vindt dat hij ‘gek piekhaar’ heeft, maar veel gemener werd het niet.

Ik vond een recent stuk in deze krant, waarin een aantal mensen hun mening gaf over het fenomeen Immers. De ene vond hem goed, de andere wat minder. Ik stuitte op een 4 in een eindrapport tegen Heracles, maar Graziano Pellè kreeg die dag ook een 4.

Steeds wanneer Koeman een compliment gaf aan Lex Immers – iets wat geregeld gebeurt – werd dat netjes geregistreerd. Zo waren ‘de media’ dan ook wel weer.

Discussie was er wel best veel, in praatprogramma’s, op internet en op de tribune, maar dat betrof typische voetbalpraat. De steeds terugkerende hamvraag: hoe goed is Lex Immers nu eigenlijk precies? Scoort hij best veel voor een middenvelder, of juist te weinig?

Die discussie is nu precies wat Lex Immers tot zo’n boeiende figuur maakt. Over Lionel Messi (goed) of Aleksandar Ignjatovic (niet zo goed) raken we snel uitgedebatteerd. Lex intrigeert ons.

Het lijkt zo doodnormaal wat hij allemaal doet. Van alle profvoetballers op aarde staat Lex vermoedelijk het dichtst bij ons, stervelingen. Hij werkt hard. Hij maakt soms een prachtige goal, dan weer mist hij de mooiste kansen. Lex is zoals de jongens op de tribune, maar om niet exact te verklaren redenen is hij profvoetballer geworden – en u of ik niet.

Harry Vermeegen ging een tijdje geleden hamburgers bakken met Lex, en de grap was dat het er zo volkomen normaal uitzag. Lex Immers droeg zo’n lullig petje van McDonald’s – en als je niet beter wist, zou je denken dat hij al jaren augurkjes op toefjes ketchup stond te leggen. Ik vond dat mooi, maar misschien vinden Koeman en Van Geel het juist stigmatiserend.

Het valt niet uit te sluiten dat er nooit een hetze tegen Lex heeft geweest, maar de illusie alleen heeft voortreffelijk resultaat opgeleverd. Lex Immers is langzaam getransformeerd van een doodgewone voetballer tot een martelaar. Een verzetsheld voor wie supporters speciaal een spandoek op komen hangen bij zijn voordeur, midden in de nacht.

Hoe ze dat precies voor elkaar hebben gekregen bij Feyenoord weet ik niet, maar knap is het zeker.

Bron: ad.nl