Nieuws

Groot dubbelinterview met Beenhakker en Van Hanegem (laatste coaches die kampioen werden)

on

Willem van Hanegem (73) en Leo Beenhakker (74) zijn de laatste twee trainers die Feyenoord kampioen maakten. De één een held van het Legioen, de ander een kind van Charlois. Liefdevol praten ze over de aanstaande landstitel, maar ze tonen zich ook onveranderd kritisch. ,,Als ze iemand willen die altijd positief is, gaan ze maar naar Bennie Wijnstekers.”
.

Zul je altijd zien: de videocamera doet het niet. Het tafelgesprek heeft bijna twee uur geduurd, Leo Beenhakker heeft straks nog een afspraak, en beide voormalige Feyenoord-trainers vinden het zo onderhand wel mooi geweest.

.

Voor de fotograaf hebben ze net al uitgebreid geposeerd, met gepaste tegenzin. Voor de videojongen van AD.nl willen ze nog best even tijd maken, vooruit dan maar, maar dan wel een beetje snel graag. Een paar vragen nog over Feyenoord – en klaar is Kees.

.

Maar in alle haast is het opnameknopje niet goed ingedrukt. Willem van Hanegem en Beenhakker staan nog braaf te vertellen over Feyenoord-trainer Giovanni van Bronckhorst en de Coolsingel, maar de camera draait niet. ,,Sorry!” zegt de videojongen. ,,Stom van me! Het moet even opnieuw.”

.

Willem van Hanegem grijnst breeduit. Iets verderop heeft Beenhakker zich al omgedraaid, diep zuchtend, hoofdschuddend, half weglopend. ,,Hoe lang duurt dat nou: zo’n studie journalistiek?” vraagt Van Hanegem ondertussen, vrolijk lachend. ,,Nou, jongen”, zegt Beenhakker (zucht). ,,Je hebt geluk dat we een jaartje ouder en trager zijn.” Van Hanegem: ,,Anders waren we allang weggelopen.”

.

Het is zo’n tafereeltje dat ‘Don Leo’ en ‘De Kromme’ in al hun glorie laat zien, met al hun karakteristieke trekjes. Kwajongens van in de zeventig, nog altijd feilloos in hun gevoel voor de kleedkamer, voor de camera ook. 

.

Beenhakker licht theatraal, met oog voor mild ironisch drama. Van Hanegem de ruwe bolster, blanke pit. Niet te beroerd om de jonge videojournalist een beetje in de zeik te nemen, maar tegelijk vol genade. Vaderlijk legt hij nog even een hand op de schouder – en kalm blijft hij staan voor de herkansing. Beenhakker, inmiddels teruggekeerd van zijn rondje hoofdschudden: ,,Nou, toe maar dan. Draaien we het bandje nog een keer af. Net zo makkelijk.”

.

De afspraak plannen had nog wat voeten in de aarde. Oorspronkelijk zouden we bij café Loos gaan zitten aan de Rotterdamse Veerhaven, de vaste uitvalsbasis van Beenhakker. Maar na wat agenda-complicaties bij Van Hanegem wijken we alsnog uit naar Halfweg in Noord-Holland, op de golfbaan waar de legendarische linkspoot zo graag komt. ,,Omdat jij het bent, Kromme”, zegt Beenhakker, eenmaal aangekomen in het fraaie clubhuis. ,,Doe ik alleen voor jou hè, half Nederland doorrijden.” 

.

Het thema van het dubbelinterview laat zich raden: Van Hanegem en Beenhakker zijn de laatste twee trainers die kampioen werden met Feyenoord, in respectievelijk 1993 en 1999. Nu, zo dicht bij de Coolsingel, brengen we ze nog een keer samen. Twee Feyenoorders, allebei oorlogskinderen, maar ook oneindig verschillend.

.

Ze werkten in al die jaren nooit samen – en stonden opvallend weinig tegenover elkaar. In het veld niet, Beenhakker was geen groot speler. Maar ook als topcoach kruisten hun paden zelden. ,,Volgens mij zelfs nog nooit”, zegt Beenhakker. ,,Ik kan me niet herinneren. Toen Willem bij Feyenoord was, zat ik in het buitenland.”

.

Van Hanegem: ,,Met AZ heb ik tegen je gespeeld, dat moet zo eind jaren 90 zijn geweest. Wij wonnen in de Kuip, Feyenoord won in de Alkmaarderhout.” Klopt: in het seizoen ’98-’99 leden de Rotterdammers hun eerste nederlaag tegen AZ, in oktober, dat seizoen uitgerekend getraind door Van Hanegem. Het was meteen het laatste seizoen waarin Feyenoord kampioen zou worden.

.

Als Feyenoord straks eindelijk weer de titel pakt, hoe vieren jullie dat dan? Is ‘blij’ het goede woord?

Van Hanegem: ,,Ik vind het vooral heel mooi voor al die mensen, die zo ongelooflijk begaan zijn met de club. Dat had ik vroeger al: het mooist is het gevoel dat je mensen blij hebt gemaakt, dolgelukkig zelfs. Mijn dochter, mijn schoonzoon, mijn kleinkinderen. Hoe intens die het allemaal beleven. Daar geniet ik het meest van.”

.

Beenhakker: ,,Na al die jaren kan ik me daar nog steeds over verbazen: hoeveel voetbal teweeg kan brengen. Dat je in Rotterdam over straat loopt, en dat de ene na de andere fan wat naar je roept. ‘Hé trainer! Wat wordt het zondag!? We gaan het potverdimme redden, hè!’ En dan steek ik maar weer mijn duim omhoog, hè. ‘Komt goed, jongens’.”

.

Van Hanegem: ,,Ik word heel de tijd gefeliciteerd door iedereen. Alsof ik ook een rol heb gespeeld in dit kampioenschap. Onzin natuurlijk.”

.

Wat staat jullie het helderst bij van de Coolsingel? Realiseer je je op dat moment al wat het betekent in iets bredere zin, voor de club, historisch gezien, of voor jezelf ook?

Van Hanegem: ,,Ik stond een beetje achteraf te genieten. Uiteindelijk ben ik dat balkon opgeduwd. Had van mij niet gehoeven, maar ook toen dacht ik: het is vooral mooi voor al die mensen. En voor de spelers. Op de dag dat we kampioen werden, stond ik een paar uur later alweer thuis achter het aanrecht. ‘Het feest zal nu wel begonnen zijn’, dacht ik, toen ik uit het raam de tuin in keek.”

.

Leo, jij hebt weleens verteld dat je hele jeugd voorbijkwam op die Coolsingel. Dat je meteen aan je vader dacht.

Beenhakker: ,,Ja, heel gek, zo voelde ik dat meteen. Alsof de film van mijn jeugd begon af te spelen in mijn hoofd.”

.

Van Hanegem, knikkend naar Beenhakker: ,,Trainer is ook echt in Rotterdam-Zuid geboren en opgegroeid, hè. Dat is anders. Ik snap dat wel.”

.

Beenhakker: ,,Ik dacht meteen aan die ouweheer van me, en hoe mooi het was geweest als hij het allemaal had gezien. Mijn vader nam me als kind mee naar de Kuip. Daar, op die Coolsingel staan: ik realiseerde me direct dat dat het grootste was, het mooiste. Ook voor mijn staf, of de spelers waar je een jaar lang lief en leed mee deelt. En voor dat Legioen natuurlijk. De blijdschap, de menigte. Prachtig.”

.

Maar waar zijn jullie zondag, als Feyenoord kampioen kan worden op Woudestein?

Van Hanegem: ,,Bij FOX Sports hebben ze gevraagd of ik analyticus wilde zijn. Wie had dat gedacht? (Van Hanegem betichtte de zender onlangs nog van een Ajax-voorkeur, red.) Maar ik vond het wel leuk dat ze dat vroegen. Dus sta ik zondag langs dat veld.”

.

Beenhakker: ,,Ik blijf gewoon thuis. Ik zou kunnen gaan hoor, van Excelsior heb ik een seizoenkaart gekregen, net als van Sparta trouwens. Maar al die drukte: ik kijk liever op de televisie.”

.

Het is een wat gevoelig thema. Nadat Beenhakker in 2011 werd ontslagen als technisch directeur, kwam hij nooit meer bij een wedstrijd van Feyenoord. De oud-trainer voelde zich tot op het bot beledigd door de toenmalige clubleiding, van wie directeur Eric Gudde nog altijd aan het bewind is. Dat oud zeer werd van beide kanten nooit uitgepraat. Beenhakker woont op nota bene 500 meter van de Kuip, maar geen van beide partijen reikte de ander de hand. Het zegt veel dat niet Beenhakker, de laatste trainer die Feyenoord kampioen maakte, de schaal uitreikt als de club daadwerkelijk kampioen wordt, maar oud-keeper Jerzy Dudek.

.

Beenhakkers vriend Aad van der Laan probeert Don Leo nog altijd mee te krijgen naar de slotwedstrijd van dit seizoen tegen Heracles, net als oud-voorzitter Jorien van den Herik. ,,Ik weet het nog niet”, zegt Beenhakker er zelf over.

.

Wat was dit seizoen de sleutel tot het succes, in jullie ogen?

Van Hanegem: ,,Dirk Kuyt had het steeds over een ‘missie’. Een gek woord, vind ik, want in mijn ogen moet Feyenoord altijd meedoen om de titel, elk seizoen. Wat me wel echt opvalt, is dat Giovanni van Bronckhorst is gegroeid. Zoals hij met Kuyt is omgegaan, toen die minder ging spelen: heel knap. Daaraan kon je zien dat hij moeilijke beslissingen niet uit de weg gaat. Ik heb zoiets zelf met John Metgod meegemaakt. Die viel destijds ook buiten de ploeg. Kwam hij met zijn vrouw en zijn zaakwaarnemer langs om te praten.”

.

Beenhakker: ,,Met Kuyt, dat is gewoon heel goed gemanaged door Van Bronckhorst. Hij is rustig gebleven, gaf Dirk de ruimte om even boos te zijn, maar hield hem wel binnenboord. En het duo Tonny Vilhena/ Karim El Ahmadi was heel belangrijk, hè. Het hart van het team. Zoals je in elke ploeg een paar echte kerels nodig hebt, jongens die weten wat een duel vraagt. Dat heeft dit Feyenoord. Het is gewoon een goede mix.”

.

Van Hanegem: ,,Ik ken die verhalen en die excuses over dat budget nu wel. Maar wat er dit seizoen gebeurt, zou eigenlijk geen uitzondering mogen zijn. Ronald Koeman is daar niet blij mee als ik dat zeg, maar ik vind dat ze in die jaren ook al een keer kampioen hadden moeten worden. Feyenoord is te lang tevreden geweest met net-niet.”

.

Beenhakker: ,,Toen ik in 2009 terugkwam als adviseur, om Feyenoord te helpen naast mijn werk als bondscoach van Polen, heb ik ook gezegd: de Coolsingel is het doel. Dáár moeten we straks staan. Alleen hadden ze toen niet verteld dat er een schuld van 45 miljoen euro was. Dat werd me een paar maanden later pas duidelijk. We moesten alle goede spelers wegdoen en vervangen door eigen jeugd, of spelers die niets kostten. We kochten alleen nog Sekou Cissé. Mario Been en ik droegen die aan, maar Onno Jacobs en Eric Gudde bepaalden destijds dat dat wel kon. Niet veel later bleek de club bijna failliet.”

.

Maar voor deze titel verdient de clubleiding toch ook credits?

Van Hanegem: ,,Die Nicolai Jørgensen is een goeie. Die heeft het team echt sterker gemaakt. Wat dat betreft heeft Martin van Geel het beter gedaan dan in de jaren daarvoor, toen hij voor veel geld spelers haalde die niets toevoegden. Die keeper, Brad Jones, is ook een aanwinst. Steven Berghuis. Prima. Maar de clubleiding heeft ook veel kansen laten liggen in de afgelopen jaren natuurlijk. Het stadion: dat duurt al veel te lang, en nog steeds hapert dat plan aan alle kanten. De eenwording van amateurs en profs is ook niet opgeschoten. Dat vind ik echt: Feyenoord had al veel verder kunnen zijn.”

.

Leo, je zegt niks? Verdient de clubleiding credits?

,,Jongen, je mag dat vragen, maar ik geef er geen antwoord op. Laat ik het zo zeggen: El éxito tiene muchos padres, pero el fracaso es huérfano.” Beenhakker vertaalt het spreekwoord zelf, half fluisterend: ,,Succes heeft vele vaders, de teleurstelling is een wees.”

.

Ze hadden in het verleden wel eens een aanvaring, wanneer Van Hanegem kritisch was in een column in deze krant, óók in de tijd dat Been-hakker bij Feyenoord werkte. Het leidde soms tot felle woordenwisselingen in de media.

.

Maar onderweg naar Halfweg, in de auto, betuigt Beenhakker keer op keer zijn respect voor Van Hanegem. ,,Willem is zo’n bijzonder mens. Een dwarsdenker, maar wel eentje met een gouden hart.” Andersom noemt Van Hanegem zijn tafelgenoot consequent ’trainer’ tijdens het interview, alsof hij in de kleedkamer zit bij de Don Leo van vroeger. Een subtiele blijk van respect.

.

Binnen Feyenoord zijn jullie niet al te populair. Ze vinden jullie intern vaak maar lastig, kritisch, dwars.

Van Hanegem: ,,Ik moet daar altijd zo om lachen. Waarom zou ik niet mogen zeggen wat ik denk? Dat móet toch juist? Iets waar je veel om geeft, een club die je aan het hart gaat, daar ben je toch juist extra kritisch op? Ik ben positief als daar aanleiding toe is, maar ik ga niet zeggen dat alles altijd fantastisch is. Dat vertik ik. Als ze iemand willen die altijd braaf ja knikt, dan gaan ze maar naar Bennie Wijnstekers. Die is altijd positief.”

.

Beenhakker: ,,Het is toch ongelooflijk dat ze die Kromme niet gewoon omarmen? Omdat-ie kritisch is. Voetbal is van iedereen, hoor.”

.

Van Hanegem: ,,Laatst was ik nog bij een boekpresentatie in de Kuip, dat gaat dan op uitnodiging van de uitgever. Ach ja. Dan voel ik dat ongemakkelijke ook wel bij sommige mensen. Maar moet ik dan gaan zwaaien en gillen naar ze? Zo van: hier ben ik. Nee toch?”

.

Beenhakker: ,,Echt respect hebben voor het verleden: dat kunnen wij in Nederland niet. Dat is niet alleen een probleem bij Feyenoord, hoor. Ik heb Piet Keizer ook eens naar boven moeten halen bij Ajax. Die werd voor de deur geweigerd. Ik wil daar niet interessant over doen, maar bij Real Madrid gaat dat totaal anders. Laatst werd mijn zoon 50 jaar. Die wilde heel graag nog eens met me naar Madrid, voor de ‘Clásico’. Stuur ik een mailtje naar Emilio Butragueño of er nog kaartjes zijn. ‘Domme vraag’, krijg ik dan terug. ‘Komt voor elkaar, baas’. Als je dan bij het stadion aankomt, staat er al een meisje klaar bij een rode loper. ‘Buenas noches, señor Beenhakker’, zegt die. Het gaat niet om mij hoor, dat meisje was dertig, maar ze kent ie-der-een: iedere oud-speler of -trainer. In Nederland is dat ondenkbaar.”

.

Er lijkt bij Feyenoord wel een soort angst om jullie te benaderen, of voelen jullie dat niet zo?

Beenhakker: ,,Een tijd terug was ik op de verjaardag van Gerard Meijer. Ja, dan voel je wel dat sommigen wegduiken. Maar dat is toch niet ons probleem?”

.

Van Hanegem: ,,Ik kan me er niets bij voorstellen, bij die angst. Kom op nou, zeg. Ze hebben mij ooit de Willem van Hanegem-trofee gegeven, die mag ik elk jaar zogenaamd uitreiken. Maar als ik dan een supportersgroep aandraag, die altijd die mooie grote spandoeken maken, uit eigen zak bekostigd, dan is dat niet goed. Dan zeggen ze bij Feyenoord: daar zittern er een paar tussen met een stadionverbod. Dragen ze zelf Jan Mastenbroek aan. Ik vind het prima hoor, Jan is een hartstikke goeie vent, die mag van mij tien van die beelden krijgen, of honderd voor mijn part. Maar dan denk ik: vraag het mij dan niet.”

.

Wat zegt dat over Feyenoord?

Van Hanegem: ,,Niets. Feyenoord is zo groot, die club is niet van een paar mensen, maar van iedereen.”

.

Beenhakker: ,,Ik vind het hartstikke mooi dat het nu weer gaat lukken, voor al die Feyenoorders. Ze hebben er al lang genoeg op moeten wachten.”

.

Maar is dit een eerste aanzet tot iets structureels? Of is het een incident?

Van Hanegem: ,,Ik hoop dat het bij Feyenoord iets losmaakt van: we gaan elk jaar voor de titel. Dat hoort bij zo’n grote club. Niet die excuses steeds, altijd maar indekken van tevoren. In mijn tijd was er ook geen geld. Zei ik in een interview: ‘We kunnen nog geen smurf kopen’. Kreeg ik uit heel Nederland van die smurfpoppetjes opgestuurd, uit Frankrijk en België zelfs. Emmers vol smurfen heb ik. Honderden. De kinderen hebben er hele dorpen mee gebouwd.”

.

Beenhakker: ,,Ik vrees dat het niet structureel is. Maar dat is in het gehele voetbal zo. Pak de elftalfoto’s van twee jaar geleden er maar bij: daar staat haast niet één dezelfde speler meer op. Het is bijna niet meer mogelijk om een elftal bij elkaar te houden, elke zomer kan de situatie weer veranderen. Maar dat geldt voor Ajax ook. Daar wordt nu over gesproken alsof dat volgend jaar al kampioen is. Maar als Klaassen en Sánchez weggaan, valt dat nog maar te bezien. Je kunt bijna niets meer voorspellen.”

.

Van Hanegem: ,,Maar 18 jaar wachten is veel te lang hè. Dat kan niet.”

.

Beenhakker: ,,Nee. Dat kun je al die mensen gewoon niet aandoen.”

.

Bron: Ad.nl

Aanbevolen voor jou

You must be logged in to post a comment Login