Voordat Bas Vos een buiging maakt bij het standbeeld van Coen Moulijn en vak Z betreedt, heeft hij er een pittige reis op zitten. Vanaf zijn huis in Den Hoorn gaat hij met zijn handfiets naar het station van Delft, waar hij de trein naar Rotterdam Centraal pakt. Vanaf daar reist hij per tram naar De Kuip. Maar dan is hij er nog niet. „Vanwege die vervelende dijk met trappen moet ik met mijn rolstoel een heel stuk omrijden om bij het stadion te komen.”.
Als iemand in een rolstoel bij thuiswedstrijden al hinder ondervindt, wat staat hem dan bij uitduels te wachten? Het weerhoudt de administratief medewerker van Rijkswaterstaat er niet van om Feyenoord achterna te reizen in de Europa League. Donderdagochtend reist hij voor het eerst in zijn leven naar het buitenland om zijn favoriete club aan te moedigen. Op eigen houtje naar Istanbul.
.
Open rug
„Fenerbahçe staat twee rolstoelplekken af aan de bezoekende club en de kaartjes zijn gratis”, lacht Vos, die sinds 3,5 jaar een seizoenkaart van Feyenoord heeft. Hij werd met een open rug geboren en zit al zijn hele leven in een rolstoel. „Op een gegeven moment begon ik zelfstandiger te leven. Ik ging op bezoek bij vrienden, ik kocht mijn eigen kleding, noem maar op. Toen vond ik het ook tijd om wekelijks naar Feyenoord te gaan. Van mijn verjaardagsgeld heb ik een halve seizoenkaart gekocht en sindsdien zit ik bij elke thuiswedstrijd op de tribune. Ook probeer ik af en toe een uitwedstrijd te bezoeken.”
.
Vos zit dan niet in het uitvak, zoals de rest van de meegereisde supporters. „Dat is in geen enkel Nederlands stadion het geval. Ik zit in alle stadions bij de rolstoelers van de tegenstander.”
.
Ondanks dat hij in Feyenoordshirt langs de kant zit, voelt hij zich toch niet echt onderdeel van het meegereisde legioen als de fans in het uitvak feest vieren na een doelpunt. „Frustrerend vind ik overdreven, maar het is wel heel erg jammer dat er geen rolstoelplekken in uitvakken zijn. Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt. Het Centre for Access to Football in Europe is verbonden aan de UEFA en die club zet zich in voor deze zaak. Helaas slaan Nederlandse clubs dat advies in de wind. Toch denk ik dat het een kwestie van tijd is voordat rolstoelplekken in een uitvak verplicht zijn. Dan wordt mijn gevoel bij uitwedstrijden pas echt compleet.”
.
Vos bezocht dit jaar namelijk wel twee uitwedstrijden van het Nederlands elftal. In de Friends Arena in Solna zat hij samen met zeshonderd fans in het uitvak. „Ik ben ook bij de oefenwedstrijd van Oranje tegen Engeland op Wembley geweest en daar zat ik in mijn eentje het Wilhelmus mee te brullen. In Zweden deed ik dat met honderden andere Nederlanders om mij heen, dat is een heel groot verschil.”
.
Ondanks dat hij in het stadion van Fenerbahçe niet bij de rest van de Feyenoordfans zit, staat Vos te popelen om aan zijn Europa League-avontuur te beginnen. „Ik voel extra zenuwen, als ik eerlijk ben. Het is en blijft Istanbul, maar ik denk niet aan bomaanslagen. Als je bang bent voor terreur, kun je beter de hele dag in bed blijven liggen met een deken over je hoofd. Ik laat mijn leven niet op die manier beïnvloeden.”
.
Voetbaltempel
De uitwedstrijd tegen Zorya Luhansk laat hij schieten, omdat er geen rechtstreekse vlucht naar het Oekraïense Odessa gaat. Het bezoek aan Manchester moet alles goed maken. „Old Trafford is een van de mooiste voetbaltempels ter wereld en ik wil het een en ander van de stad zien. Ik heb de offline kaarten van de steden al in mijn telefoon staan.”
.
De pas 22-jarige Vos reist in zijn eentje. Geen eenvoudige opgave in een rolstoel, zou je denken. „Ik vind het mooi dat mensen er bewondering voor hebben, maar ik ben er zelf niet trots op ofzo. Toegangskaarten, vluchten en hotels boeken is niet zo moeilijk. Als ik vanuit mijn hotelkamer in bijvoorbeeld Stockholm over de stad uitkijk, denk ik vooral: wat een mooie plek en ik ben er!”
.
Bron: Metronieuws
Foto: Metronieuws.nl
You must be logged in to post a comment Login