Tijdens de voetballoze periode belt Feyenoord.nl elke week met een bekende of minder bekende Feyenoorder. Deze keer: Frans Bouwmeester, die van 1960 tot 1966 voor Feyenoord speelde en vandaag zijn tachtigste verjaardag viert én precies 55 jaar geleden het winnende doelpunt maakte in de bekerfinale van 1965.

Gefeliciteerd met uw verjaardag. Is het groot feest vandaag?
Bouwmeester: ‘Het grote feest dat we voor ogen hadden, kan nu helaas niet doorgaan. Het is allemaal toch wat anders dan anders in deze periode. De kinderen en kleinkinderen komen op bezoek, maar we doen alles in de tuin en op afstand. Afgelopen zondag zijn er ook al wat mensen langs geweest, onder wie Piet de Visser en Hans van der Zee. Normaal gingen we samen naar het jeugdtoernooi van Toulon om te scouten, maar dat gaat ook niet door. Dat weerhield ons er niet van om nu toch weer urenlang over voetbal te praten met elkaar.’

Hoezeer mist u het voetbal?
‘Heel erg natuurlijk. Ik ben op mijn negende begonnen bij NAC en ben tot op de dag vandaag bezig geweest om wedstrijden te kijken. Ik ben niet meer officieel verbonden aan een club, maar ik word nog steeds gebeld om spelers te bekijken en mijn oordeel te geven. ’s Woensdags ging ik vaak naar de jeugd kijken, naar talententrainingen bijvoorbeeld, maar dat is er nu ook niet bij. Het betekent dat ik even geen doel heb, dat is lastig. In plaats van voetbal kijken, maak ik nu elke ochtend en elke middag een wandeling om de dag een beetje te breken. Dat is ook goed voor de conditie.’

In Duitsland is het voetbal inmiddels alweer begonnen.
‘Die wedstrijden zit ik natuurlijk ook allemaal te bekijken. Zit ik toch weer op bepaalde spelers te letten.’ Lachend: ‘Bij Borussia Dortmund lopen wel een paar goeie. Laatst heb ik ook nog de UEFA Cup-finale van Feyenoord van 2002 zitten kijken. Dat was toch wel aardig, daar liepen een paar jongens bij die ik gescout had, zoals Leonardo. Het deed me ook terugdenken aan de dag van die finale, toen zat ik in Tsjechië om te scouten. De wedstrijd keken we daar op televisie, samen met een paar Duitse scouts. Vijf minuten voor tijd moest ik een paar keer achter elkaar naar het toilet, dat waren toch de zenuwen.’

Hoe heeft u de laatste maanden van het huidige seizoen van Feyenoord beleefd?
‘Dick Advocaat en Frank Arnesen, twee vrienden van mij, hebben het geweldig gedaan. Natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben als je na zo’n moeilijke periode instapt als trainer. Zo werkt het altijd in het voetbal, ik heb dat zelf ook meegemaakt toen we in 1963 de halve finale van het Europacup-toernooi haalden met Feyenoord. Toen zaten er ook wel wedstrijden bij waarin we goed wegkwamen. Of kijk naar mijn eerste kampioenschap met Feyenoord, in 1961. De laatste wedstrijd moesten we winnen van Rapid JC, maar we kwamen met 1-0 achter, terwijl het dertig graden was. Ga er maar aan staan, dan moet je ook een beetje geluk hebben.’

Wat is uw mooiste moment geweest bij Feyenoord?
‘Ik ben met Feyenoord drie keer kampioen geworden en heb een keer de beker gewonnen. Er is voor mij niet één moment dat er bovenuit steekt, al was de bekerfinale tegen Go Ahead wel bijzonder. Dat was op 19 mei 1965, vandaag precies 55 jaar geleden dus. Op mijn verjaardag maakte ik twee minuten voor tijd de winnende. Dat is natuurlijk mijn mooiste verjaardag geweest. Ook bijzonder vond ik dat ik datzelfde jaar met Feyenoord tegen het Real Madrid van Ferenc Puskás heb mogen spelen, hij was mijn jeugdidool en net als ik een linkspoot. Thuis wonnen we met 2-1 van Madrid. Na afloop heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben samen met een fotograaf naar de kleedkamer van Real Madrid gegaan en heb daar aan Puskás gevraagd of ik met hem op de foto mocht. Die foto hangt tegenwoordig nog steeds bij mij in de hal. Dat blijft een heel bijzondere herinnering.’

Bron: Feyenoord.nl