Vrijdagnacht maakten we nog even een wavedoek voor het uitvak om een oproep kracht bij te zetten. Daarnaast werden tijdens de museumnacht alvast honderden vlaggen en tientallen strandballen klaargelegd.
Zoals wel vaker reisden we af met een partybus. Het was één groot feest in de bus met supporters die zin hadden in de wedstrijd Roda JC – Feyenoord. Onderweg merkten we dat we aan de late kant waren vertrokken en inderdaad, bij het meldpunt in Born waren wij 5 minuten te laat waarop we besloten door te rijden om in ieder geval de wedstrijd te kunnen bezoeken. In Heerlen is de bus bij een café gestopt voor een korte sanitaire stop aangezien er geen sanitaire voorzieningen waren in de bus. Eenmaal terug bij de bus was er een politiebusje gearriveerd en stonden er agenten uit undercover auto’s. Na overleg met de agenten zouden wij met de bus onder begeleiding naar het stadion gebracht worden. Hiervoor moesten we alleen even wachten tot ook de ME aanwezig was. Uiteindelijk kwam er een politiecommissaris die helemaal niks wilde weten van een begeleiding naar het stadion, hij bood ons een retourtje Rotterdam..
Er was geen enkel begrip voor de supporters in de bus die hier toch vrij weinig aan konden doen, dit leidde tot wat commotie en woordenwisselingen. Op dat moment werd de hele bus omsingeld door de ME en zijn hier en daar wat tikken uitgedeeld aan de supporters die buiten de bus stonden.
Wat volgde was een bus vol geïrriteerde supporters die graag naar de wedstrijd wilden gaan. Iedereen had immers een geldig kaartje voor de wedstrijd. Na zo’n 3 kwartier ellende is toch besloten om onder ME begeleiding te gaan rijden. De buschauffeur sloeg op een rotonde alsnog rechtsaf richting stadion. Van enige bedreiging van de chauffeur die gesuggureerd werd in de media was uiteraard geen sprake. Hij reed gewoon netjes naar de plek toe die ons beloofd was. Eenmaal op de snelweg richting Kerkrade werd de bus klemgereden en met uitzicht op het stadion van Roda JC kwamen we tot stilstand. De bus werd wederom omsingeld door een behoorlijke hoeveelheid ME. De snelweg werd afgesloten en we konden geen kant op, inmiddels was de wedstrijd begonnen. Na een uur vol ellende, van een ME’er die haar magazijn kwijt was op de snelweg tot politieagenten die ook geen idee hadden wat de bedoeling was, konden we gaan rijden. Retourtje Rotterdam onder ME begeleiding dus.
In de bus was inmiddels wel geaccepteerd dat we geen seconde van de wedstrijd zouden zien, er heerste vooral teleurstelling. Met de radio aan hoorde we ter hoogte van Eindhoven dat Pellè de 0-1 had binnengekopt, de vrolijkheid kwam langzaam terug. Ter hoogte van Breda vierden we in de bus de overwinning. Werd het toch nog een beetje een leuke dag, dachten we. Ondertussen reed de ME van Limburg nog steeds voor ons en bij elke op- en afrit ook naast ons zodat we nergens van de snelweg konden, ook niet voor een sanitaire stop. Bij Ridderkerk, toen iedereen dacht dat we bijna terug waren en rustig naar huis konden, trapte de ME bus voor ons ineens hard op de rem, de ME van Limburg werd hier vervangen door nog veel meer ME van Rotterdam. Dit leidde tot een uiterst gevaarlijke situatie op de snelweg met bijna een kettingbotsing tot gevolg. Eenmaal bij de Kuip aangekomen gingen we bij de stoplichten rechtsaf in plaats van rechtdoor naar de parkeerplaats. Bij de tramhalte kwamen we tot stilstand en gingen de deuren open, hierop ging iedereen de bus uit totdat de ME vol gas op de bus en supporters in reed, een aantal zetten het op een lopen aangezien niemand graag door een hond wordt gebeten of door een ME’er wordt geslagen om niks.
Iedereen die buiten de bus was, werd gearresteerd en meegenomen, de overgebleven mensen in de bus kregen gezelschap van 6 ME’ers. Ook nu weer hadden ze geen idee wat de bedoeling was en na een half uurtje stonden we met de bus tussen de hekken bij het spoor (van het uitvak van de Kuip). Ook daar duurde alles weer lang en de ME’ers in de bus wisten ook niet wat er ging gebeuren.
Een inzittende die ondertussen bijna onwel werd, is met heel veel moeite na een kwartier de bus uit gelaten en verzorgd, er mocht niemand van ons bij hem blijven. Uiteindelijk moesten we 1 voor 1 de bus uit en wat volgde was: een drugscontrole, een zeer grondige fouillering, een id controle, een check of je nog lopende zaken had openstaan en een foto met jou en je id kaart in je handen. Communicatie met de eenheden was totaal onmogelijk. Het enige wat die te melden hadden was: muil houden of je krijgt een klap. Als alles in orde was, werd je de hekken uit begeleid en kon je eindelijk vertrekken.
En de buschauffeur? die had maar één klacht na afloop. Een ME busje was tegen zijn ‘voordeur’ gereden met schade tot gevolg.
Verder is van enige hulp van de Rotterdamse VBE, fancoaches en/of supporterscoördinator de hele dag geen sprake geweest. Waar zijn zij als je ze echt nodig hebt?!
Een totaal onbegrijpelijke dag, hoe kan je zo met mensen omgaan? SCHAAM JE DIEP!
Bron: FRL1908.nl
You must be logged in to post a comment Login