Feyenoord ruikt de landstitel. Zesenhalf jaar na de 10-0 nederlaag van de Rotterdammers tegen PSV is de volksclub weer toonaangevend. De wederopstanding in 5 hoofdstukken.
.
De Trainers
Die avond op 13 juli 2011, het blijft een zwarte bladzijde in de clubgeschiedenis. Veel spelers kijken er jaren later ook met het schaamrood op de kaken op terug. Een ordinaire stemming op een hotelkamer in Ermelo en hup, weg was trainer Mario Been. Martin van Geel, net begonnen als technisch directeur, vertelde tijdens een persconferentie ‘geen enkele verantwoording’ voor het vertrek van Been te willen nemen. ,,Die ligt bij spelersgroep”, zei hij. ,,De plannen met Feyenoord zijn nu fors gedwarsboomd.”
.
Maar het vertrek van Been, die wel diverse internationals hun eerste kans gaf, luidde uiteindelijk toch een nieuwe periode in Rotterdam-Zuid in. Ronald Koeman bracht de trots terug met een tweede plek. ,,En het gevoel dat het echt alleen maar om winnen draait”, vult Karim El Ahmadi aan.
.
Fred Rutten, die na drie seizoenen Koeman het stokje overnam, werkte aan het combinatievoetbal, maar onder hem klapte Feyenoord nog in elkaar. En uitgerekend de man in wie eigenlijk niemand ooit een trainer zag, laat Feyenoord weer echt juichen. Met een KNVB-beker en straks misschien een landstitel. ,,Ik vind dat Giovanni van Bronckhorst dit seizoen echt enorme stappen voorwaarts heeft gezet”, zegt clubicoon Willem van Hanegem.
.
Van Bronckhorst bleek na een moeizame start inderdaad een snelle leerling. Hij werd aantoonbaar harder, smeedde een hecht collectief en bleef bovenal ijzig kalm als het even tegenzat.
.
De hulp
Dick Advocaat noemt het succes van Feyenoord het succes van Van Bronckhorst. Maar de hulp van de ervaren Hagenaar, nadat de ploeg zeven wedstrijden op een rij had verloren, die was toch echt cruciaal. Niet alleen omdat de trainer daardoor niet sneuvelde en Van Geel mocht blijven zitten, maar vooral omdat het sportief opeens weer vooruit ging. ,,Alles achter de bal tegen Roda JC in de beker, alleen maar om die vreselijke reeks te doorbreken”, zegt Eljero Elia. ,,We leken het verleerd, maar we kwamen terug.”
.
De inktzwarte reeks werd doorbroken. Feyenoord won de beker.
.
De investeerders
Hij staat niet echt meer in de schijnwerpers, maar speelde wel degelijk een hoofdrol. Pim Blokland, die in december van dit jaar afhaakte als commissaris bij de club, voelde dat zijn kritische blik niet werd niet gewaardeerd door president Gerard Hoetmer. Maar waar zou Feyenoord zijn beland als Blokland met de Vrienden van Feyenoord in 2010 geen dertig miljoen euro in de club had gepompt, toen Feyenoord sportief en vooral financieel aan de grond zat?
.
In de Kuip fluisteren ze inmiddels ook dat Blokland een prominente rol heeft vervuld bij het binnenhalen van Qurrent als hoofdsponsor. ,,Een van de beste deals in de clubhistorie”, zei commercieel directeur Mark Koevermans. Zonder geld kan de strijd met Ajax en PSV niet worden aangegaan. En Blokland zorgde daar meerdere keren voor, met hulp van andere investeerders.
.
De jeugdopleiding deed een duit in het zakje door diverse talenten af te leveren. De club kreeg financieel weer lucht toen eerst Georginio Wijnaldum, Leroy Fer en Luc Castaignos en later Stefan de Vrij, Bruno Martins Indi en vooral Jordy Clasie miljoenen transfergeld opleverden.
De technisch directeur
Martin van Geel krijgt veel te weinig credits, liet Co Adriaanse onlangs in deze krant optekenen. De Brabander kreeg inderdaad veel kritiek en toen Feyenoord zeven keer op een rij verloor, was de raad van commissarissen het zelfs eens: er moest afscheid worden genomen van Van Geel.
.
Maar het gesprek met de directeur werd uitgesteld, opgeschort en na de gewonnen bekerfinale geschrapt. En in de zomer leverde Van Geel zijn beste werk van de laatste jaren af. Hij was tegen zaakwaarnemers die hun spelers aanboden duidelijk: Feyenoord kon zich geen mispeer meer veroorloven, er kwam geen twijfelgeval meer de Kuip binnen.
.
En waar Van Geel eerst kritiek kreeg vanwege zijn miskopen, zijn schouderklopjes nu op zijn plaats voor het binnenhalen van Brad Jones, Nicolai Jørgensen en Steven Berghuis. Een trio dat Feyenoord zonder twijfel naar een hoger niveau heeft getild.
.
Het minderwaardigheidscomplex
‘Graag heel lang meedoen om de titel’. ‘Ajax zit toch zeker ook niet stil’. ‘PSV heeft gewoon meer geld’. Bij Feyenoord struikelden ze de laatste jaren over elkaar met excuses. De lat werd zelden nog écht hoog gelegd. Er zijn sinds de afstraffing in Eindhoven in 2010 drie personen die op dat vlak een enorme trendbreuk bleken: een piepjonge John Guidetti arriveerde in de Kuip en schreeuwde dat Feyenoord gewoon voor de landstitel moest gaan. ,,De concurrenten hebben een hoger budget? So what?”, zei de Zweed. Feyenoord werd tweede.
.
Ook Dirk Kuyt heeft hierin een belangrijke rol gespeeld. Hij is nu wisselspeler, een beetje uit beeld zelfs. Maar hij keerde bijna twee seizoenen geleden terug met één doel: de landstitel. ,,En wie niet mee wil, heeft een probleem”, voorspelde zijn manager Rob Jansen. Iedereen ging mee. Omdat Kuyt zijn medespelers liet zien wat je moet doen om te winnen.
.
Giovanni van Bronckhorst was de laatste pion die ervoor zorgde dat bij Feyenoord de borst echt vooruit ging. Toen Feyenoord vorig jaar zeven keer op een rij verloor, werd hem gevraagd of dat het bewijs was dat de club niet meer mee kon doen met de rijke concurrenten Ajax en PSV. ,,Onzin”, zei hij. ,,We kunnen kampioen worden. We moeten het alleen langer volhouden.”
.
Voor de start van het seizoen herhaalde hij die woorden nog eens. Het was het signaal van iemand die zijn hele leven in de top van het voetbal heeft gewerkt: wie de lat hoog legt, bezwijkt niet, maar zal juist worden uitgedaagd om alles eruit te halen wat erin zit.
.
Bron: Ad.nl
You must be logged in to post a comment Login