Jørgensen: “Man, wat zijn wij trots op Sven”

Sven van Beek en Nicolai Jørgensen. Ja, uiteraard kenden de twee spelers van Feyenoord elkaar. Maar ze speelden zaterdagavond tegen PEC Zwolle pas voor de allereerste keer samen tijdens een officiële wedstrijd van Feyenoord. De Deense spits zag de jonge verdediger maandenlang worstelen, een lijdensweg afleggen met zijn hardnekkige voetblessure. ,,Maar hij speelde tegen PEC alsof hij die anderhalf jaar dat hij moest toekijken gewoon heeft meegedaan’’, zegt Jørgensen. ,,Man, wat zijn wij trots op Sven.’’

De verdediger zelf was dat ook. Op zichzelf. Op de mensen om hem heen die hem in de donkere tijden hadden gesteund. En op het Legioen dat hem blijkbaar nooit was vergeten. Hij noemde het zelfs zijn ‘enorme wilskracht’ in een periode dat zijn situatie uitzichtloos was. Waar hij nu fysiek precies staat, weet hij eigenlijk niet. De invalbeurt tegen PEC Zwolle ging bijna op adrenaline, 76 weken na zijn laatste optreden in de eredivisie. ,,Ik wilde zo enorm graag’’ knikt hij met tranen in de ogen. ,,Ik was zo blij dat ik er weer stond, in de volle Kuip tussen de jongens. Ik heb veel meters gemaakt, was moe. In de slotfase maakte ik één foutje, ik verloor de bal op het middenveld. Dat was echt pure vermoeidheid. Ik heb ook geen idee of ik nu langer moet herstellen. Maar als het aan mij ligt, speel ik dinsdag tegen Sjachtar Donetsk weer hoor.’’

Dat wil Jørgensen ook. De spits keek 36 dagen toe met een hamstringblessure. ,,Maar we moeten kijken wat verstandig is’’, zegt de Deen. ,,Misschien weer invallen zoals tegen PEC Zwolle en dan kijken naar Ajax thuis, zondag. Ook een belangrijke wedstrijd. Ik had graag al gescoord tegen PEC. Man, die mensen op de tribune toen ik mij ging warmlopen kort na rust. Het maakte me bijna nerveus. Ik voelde dat ik bijna wel moest scoren. Ja, de keeper redde PEC. Maar hij had geen idee wat hij deed toen hij de bal tegen de paal tikte.’’

Tegenover de rentree van de verdediger en de spits stond het afhaken van Renato Tapia. De Peruaan liep een spieblessure op en moet serieus vrezen of hij kan uitkomen voor zijn land, volgende maand tegen Nieuw-Zeeland. Na Jan-Arie van der Heijden (kuit) en Eric Botteghin (knie) raakte Giovanni van Bronckhorst dus weer een centrale verdediger kwijt. ,,Het gekke is dat ik voor de wedstrijd al rekening hield met een optreden’’, zegt Van Beek. ,,Renato had zware wedstrijden gespeeld met Peru. En bovendien zware vliegreizen achter de rug. Je weet nooit hoe je daarvan herstelt. Mijn moment was blijkbaar aangebroken. 0-0 tegen PEC is niet goed, maar voor mezelf heb ik een overwinning geboekt.’’

Bron: Ad.nl