Beenhakker: ”Het wordt beslist in de bovenkamer”

Als koploper begint Feyenoord aan de tweede seizoenshelft, zondag in Kerkrade. Bij de achterban groeien de nervositeit én het aloude doemdenken, maar in hoeverre wordt die jarenlange hunkering in Rotterdam echt een factor?
.

Neem alleen al dat veelbesproken Teletekst-shirt. Een slimme ondernemer liet de eredivisie-stand in december op een T-shirt drukken, met Feyenoord trots bovenaan. Er werden zo’n 2.500 exemplaren van verkocht, à 9,95 euro, in een dubbele oplage. 

.

Maar ga eens op de supportersfora kijken, of in de gemiddelde Rotterdamse kroeg. Het shirt wordt daar óók massaal verfoeid onder Feyenoorders, bij fans die het een belachelijk ding vinden. 

.

Die supporters zijn vooral bang om de goden te verzoeken met zo’n kledingstuk, zo halverwege het seizoen. Of ze vinden het niet passen bij een topclub: dolblij zijn met zoiets fragiels als een winterkampioenschap. En vergeet ook de vloek van die beruchte dvd uit 2005/2006 niet, zeggen zij, toen Feyenoord in het reguliere seizoen twee keer van Ajax won, maar in de play-offs alsnog overal naast greep.

.

Sentiment

Een discussie zoals deze vangt het sentiment rondom Feyenoord in meerdere opzichten, als een soort ongenode erfenis uit het verleden. Het is blijde verwachting en stille hoop, maar altijd met een rem erop. Uit zelfbescherming gaan veel Feyenoord-fans ervan uit dat het vanzelf weer mis zal gaan.

.

,,We willen tot het eind blijven meedoen om de titel”, zei technisch directeur Martin van Geel deze week nog, voorzichtig zoals wel vaker. Maar gechargeerd gezegd: hoe hardnekkiger je tegen jezelf zegt dat je rustig moet blijven, des te eerder ga je hyperventileren. 

.

Tegelijk bieden de droge feiten vrij weinig aanleiding tot fatalisme. De Rotterdamse ploeg staat niet alleen al vanaf dag 1 bovenaan, Feyenoord heeft ook een relatief ervaren selectie, die weinig weggeeft en gemakkelijk scoort. ,,Maar Feyenoord kan straks in een situatie komen die nieuw voor ze is”, zei PSV-trainer Phillip Cocu deze week, op trainingskamp in Jerez de la Frontera. ,,Die psychologie kan een rol gaan spelen.”

.

Bij uitdager Ajax weerklonk afgelopen week vooral vertrouwen, alsof de achterstand van vijf punten (plus een minder doelsaldo) vanzelf verdwijnt als de Amsterdammers zélf hun niveau halen. Bij Ajax leeft de historie in precies omgekeerde zin, bewust of onbewust: Feyenoord zal straks vanzelf een keertje bezwijken onder de druk. ,,Vroeg of laat gaan zij morsen”, zei Lasse Schöne vorige week, terloops haast.   

.

Toch zijn daar in het heden weinig echt concrete aanwijzingen voor. Want hoe ‘nieuw’ is de huidige ­situatie eigenlijk voor dit Feyenoord, bijvoorbeeld in vergelijking met Ajax, op papier de belangrijkste concurrent? De Amsterdammers hebben maximaal vier spelers in de reguliere basisploeg die ooit kampioen zijn geworden: Davy Klaassen, Lasse Schöne, Nick Viergever en Jöel Veltman. 

.

Feyenoord heeft er drie, met Dirk Kuyt, Nicolai Jørgensen en de straks terugkerende Kenneth Vermeer, aangevuld met een staf die weet wat het vraagt om prijzen te winnen. Giovanni van Bronckhorst, Jean-Paul van Gastel en Jan Wouters wonnen diverse kam­pioenschappen als speler. Dus hoe relevant is het dan dat het Legioen met angst en beven vooruitkijkt naar de komende maanden? 

.

,,Dit team heeft absoluut een zekere onverstoorbaarheid in zich”, denkt oud-coach Leo Beenhakker, in 1999 de laatste kampioenstrainer van Feyenoord. ,,En precies dat heb je nodig om de druk van het publiek en van de buitenwereld buiten de deur te houden. Als je zag hoe ze reageerden op slechte beurten tegen Fenerbahçe en ook Go Ahead Eagles, dan is er weinig aanleiding om te denken dat ze nu opeens in paniek zullen raken.”

.

Clubcultuur

Toch is de clubcultuur bij Feyenoord onmiskenbaar anders dan bij PSV en Ajax, waar ze domweg gewend zijn geraakt aan landstitels. Het hele clubbeleid is in Amsterdam en Eindhoven ingericht vanuit de gedachte dat alleen het hoogste telt. Dat excuses niet tellen. ,,De gedachtegang op de werkvloer, maar ook op de tribunes, is bij Feyenoord daardoor toch nét iets anders”, zegt oud-speler Pierre van Hooijdonk.  

.

Feyenoord kende diepe crises en immense teleurstellingen. Nog maar een handvol jaren geleden verzoop het in de middenmoot. De landstitel uit 1999 is bijna achttien jaar geleden, maar het voelt als een eeuwigheid. Die obsessie is soms haast voelbaar in de Kuip, dat klassieke stadion vol hoop en hunkering.

.

,,Dat is iets heel ongrijpbaars, maar je moet daar toch mee om kunnen gaan als voetballer”, zegt Van Hooijdonk. ,,Je voelt dat het best bij Feyenoord-Ajax, bijna elk jaar haast, of de keren dat ze thuis op achterstand komen. Aan het geroezemoes hoor je dan een soort onrust, die kan overslaan naar het veld. Dan sluipt er soms een soort paniek in die je bij Ajax of PSV minder snel ziet. Daar denken ze veel vaker: het komt wel goed.”

.

,,Uiteindelijk wordt het in de bovenkamer beslist”, zegt Beenhakker. ,,Als je de druk van het publiek buiten de kleedkamer wilt houden, heb je jongens nodig die dat aankunnen. Wij hadden die destijds, met bijvoorbeeld Bosvelt, Van Wonderen en Van Gastel. Maar dit Feyenoord heeft ze ook. El Ahmadi, Kuyt, Botteghin. Allemaal jongens die zich niet gek ­laten maken. Dat is ongelooflijk waardevol – en ook daarom ben ik redelijk positief gestemd.”

.

Bron: Ad.nl

Foto: Vi.nl